
مفاهیم پایه هیدرولیک و کاربرد آن
اجزای سیستم هیدرولیک، شیرهای کنترل فشار در هیدروموتور، آکومولاتورها
هیدرولیک از کلمه یونانی”هیدرو” مشتق گردیده است. این کلمه به معنای جریان حرکات مایعات است. در قرون گذشته و مقصود از هیدرولیک فقط آب بوده و البته بعدها عنوان هیدرولیک مفهوم بیشتری به خود گرفت و معنی و مفهوم آن بررسی در مورد بهره برداری بیشتری از آب و حرکت دادن چرخ های آبی و مهندسی آب بوده است.
مفهوم هیدرولیک در این قرن، دیگر مختص به آب نبوده بلکه دامنه وسیع تری به خود گرفته و شامل قواعد و کاربرد مایعات دیگری به خصوص “روغن معدنی” هم است، زیرا آب به علت خاصیت زنگ زدگی، در صنایع نمی تواند به عنوان انرژی انتقال دهنده مورد استفاده قرار گیرد و به علت آن که روغن خاصیت زنگ زدگی ندارد، امروزه در صنایع از آن به خصوص برای انتقال انرژی در سیستم کنترل استفاده بسیار می گردد.
به طور خلاصه می توان گفت: فنی که انتقال و تبدیل نیرو را توسط مایعات انجام دهد “هیدرولیک” نامیده می شود. از آنجایی که هیدرولیک آبی دارای خاصیت زنگ زدگی است، لذا در صنایع از هیدرولیک روغنی هم به خاطر انتقال انرژی در سیستم های کنترل استفاده می شود.
هیدرولیک شاخه ای از فیزیک است که با خواص مکانیکی سیالات سر و کار داشته و موارد استفاده این خصوصیات را در علوم مهندسی بررسی می کند. با وجودی که فقط در حدود ۵۰ سال از عمر این علم می گذرد، ولی آن را نمی توان شاخه تازه ای از علوم دانست و در حقیقت پاسکال، دانشمند فرانسوی در قرن هفدهم اصول و قوانین اساسی این علم را پایه گذاشت.
عدم توانایی در تولید واشرها و تهیه سطوح کاملاً پرداخت شده، شاید دلایل عمده عدم رشد این علم تا قبل از قرن بیستم باشد. با توجه به پیشرفت های چشمگیری که در طی چند دهه گذشته در ساخت مواد در زمینه ها و روش های ماشین کاری حاصل شده است، موارد استفاده از سیالات در کنترل حرکات مختلف روز به روز بیشتر می گردد.